Seeker | Recensie

Titel: Seeker
Serie: Seeker #1
Schrijver: Arwen Elys Dayton
Pagina's: 384 pagina's
Versie: Paperback (ARC)
Uitgeverij: Van Goor
Score: ★★★

Recensie
Eerst en vooral zou ik graag Van Goor willen bedanken om mij Seeker, geschreven door Arwen Elys Dayton, te geven!

Wanneer ik begon te lezen in Seeker had ik best wel hoge verwachtingen. Vooral omdat iemand in mijn promoteam zei dat ze het boek echt goed vond en dat ze het niet kon neerleggen. Bij mij was het niet zo. Ik kon zowiezo al niet veel lezen doordat ik examens had, maar na mijn examens moest ik me altijd pushen om verder te lezen. Niet perse door het verhaal want het was wel interessant, maar ik had zoveel vragen en de personages waren soms echt vervelend.

Het verhaal gaat over Quin, John en Shinobu. Ze willen alledrie een Seeker worden, dus moeten ze hun training afmaken. Als ze goed genoeg zijn om een Seeker te worden moeten ze een eed afleggen. Maar een Seeker worden was niet wat ze hadden verwacht...
Dan heb je ook nog Maud, de Jonge Vrees. Ze leeft samen met de Oude en de Middelste Vrees, maar samen leven met de Middelste is nooit gemakkelijk geweest…

Toen ik Seeker aan het lezen was merkte ik op dat ik nooit echt wist in welk tijdperk het verhaal zich afspeelde en dat ze niet uitleggen wat een Seeker is. Het verhaal gaat over Seekers, dus begrijp ik niet echt waarom ze het niet uitleggen. Het was wel frustrerend.

Er is een meervoudig perspectief en de schrijver schrijft in de derde persoon. Ik kon me ook moeilijk inleven met de personages en er was, natuurlijk zoals bijna in elk boek, een driehoeksverhouding. Vaak is het spannend en leuk om te lezen, maar in Seeker vond ik het gewoon vervelend. En dan heb je ook nog het gedrag van John… Kan hij niet gewoon begrijpen dat hij die stomme athame niet krijgt? Ik werd echt gek van zijn gedrag…

Ook al irriteerde ik me aan de personages en aan de vragen, toch ben ik benieuwd naar het vervolg.